Wszystko, co powinieneś wiedzieć o oznaczeniach pieszych szlaków górskich

Trzy poziome paski na drzewach, skałach czy murach. Miłośnicy gór znają je znakomicie. Ci, którzy preferują inne formy spędzania czasu, bardzo często mylnie traktują je jako oznaczenie stopnia trudności trasy. O czym informują znaki na szlakach górskich i co warto o nich wiedzieć?

Początki tras turystycznych w Polsce

Pierwsze szlaki turystyczne wyznaczono w Polsce w 1887. Ich znakowaniem i konserwacją zajmowały się stowarzyszenia turystyczne. Początkowo było to Towarzystwo Tatrzańskie, później Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, a od 1950 roku obowiązek ten spoczywa na Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym. Wytyczanie szlaków miało na celu udostępnienie terenów atrakcyjnych turystycznie ogółowi społeczeństwa.

Rodzaje szlaków turystycznych

Szlak turystyczny to wytyczona w terenie trasa, która służy do odbywania wycieczek. Jest ona oznakowana i wyposażona w urządzenia informacyjne, mające zapewnić turyście bezpieczne przejście, bez względu na stopień jego umiejętności i doświadczenia. Można wyróżnić kilka rodzajów szlaków turystycznych:

  • piesze górskie i nizinne
  • ścieżki spacerowe, przyrodnicze i dydaktyczne,
  • narciarskie,
  • rowerowe,
  • kajakowe,
  • jeździeckie.

Dzisiaj  bliżej przyjrzymy się tym pierwszym.

Znaki określające przebieg trasy

Znaki, które można spotkać na szlaku, określają jego przebieg i pełnią funkcję informacyjną. Oznaczenia podstawowe mają formę prostokąta o wymiarach 90 x 150 mm, składającego się z trzech poziomych pasków, z których dwa zewnętrzne są zawsze koloru białego, a środkowy może mieć kolor:

czerwony – oznacza szlak główny, który wiedzie przez najbardziej malownicze i atrakcyjne krajobrazowo i przyrodniczo tereny w danym regionie,
niebieski – oznacza szlaki dalekobieżne,
zielony – oznacza szlaki doprowadzające,
żółty – oznacza krótkie szlaki łącznikowe,
czarny – oznacza krótki szlak dojściowy.

szlak turystyczny

Pozostałe znaki określające przebieg trasy

1. Znak początku lub końca szlaku – ma kształt koła o średnicy 100 mm w kolorze białym, w środku którego znajduje się koło o średnicy 40 mm w kolorze szlaku,

2. Znak zmiany kierunku szlaków

  • w formie trzech pasków (zewnętrznych w kolorze białym i wewnętrznym w kolorze szlaku) z załamaniem pod kątem 90 lub 135 stopni,
  • w formie białej strzałki o wymiarach 90/140 x 176 mm, na którą jest nałożona mniejsza strzałka w kolorze szlaku; na trasach trudnych w celu zwrócenia uwagi turysty do strzałki dodawany jest biały wykrzyknik.

Tabliczki informacyjne

Do znaków o charakterze informacyjnym zaliczamy:

  • tablicę informacyjną, czyli prostokątną tablicę (w kolorze białym) z naniesioną siecią szlaków (w odpowiadających im kolorach), legendą i napisem PTTK,
  • drogowskaz szlaku, czyli prostokąt zakończony strzałką kierunkową (na grocie zaznaczony jest kolor szlaku), na którym umieszczono nazwę miejscowości pośredniej (w pierwszym wierszu) i miejscowości docelowej (w drugim wierszu) wraz z czasem przejścia (w przypadku góry) lub odległością (w przypadku niziny),
  • tablica z nazwą miejsca (punktu topograficznego), czyli żółty prostokąt o wymiarach 150 x 350 mm, z nazwą miejscowości (czarne litery),
  • tablicę z informacją o zagrożeniu lawinowym – może mieć formę czerwonej tablicy z napisem „SZLAK ZAMKNIĘTY” i nazwą jednostki znakującej lub też żółto-czarnej szachownicy z napisem „LAWINY”,
  • tablicę informującą o bezpośrednim zagrożeniu życia lub zdrowia, czyli czerwono-niebieską tablicę z białą sylwetką dłoni i białym napisem „ALARM LAWINOWY”.

Znaki szlaków dojściowych

Na szlakach górskich spotkać można również znaki informujące o dojściu do źródła czy interesującego obiektu turystycznego leżącego poza szlakiem. Najczęściej mają one postać białego kwadratu z symbolem (aparatu, trójkąta, połowy koła czy strzałki) w kolorze szlaku.